NEREDEN NEREYE 5

Bir hafta sonra bilgisayarın başına geçip uzun zamandır açmadığı o klasörü açtı. Hayatının en güzel günlerinin yer aldığı fotoğraflara bakmaya başladı. Daha ilk fotoğrafta gözleri doldu, boğazı düğümlendi ve kalbinin sıkıştığını hissetti. Bunu yapmak istediğine emin miydi bilemedi. Yutkundu, elini boğazına götürdü, derin bir nefes aldı, gözlerini kapatıp gevşemeye çalıştı. Neredeyse bir yıl olmuştu gideli. Ömürden ömür, candan can götüren bir yıl. Tekrardan yutkundu ve gözlerini açtı. Tam da karşısında duruyordu. Sıcacık gülümsemesiyle gözlerini dikmiş kendisine bakıyordu. “Merhaba nasılsın?” diye bir ses çıktı dudaklarının arasından belli belirsiz. Kollarını iki yana açmış, inci gibi bembeyaz dişleriyle sevginin, sıcaklığın vücuda bürünmüş hali gibiydi karşısında. Güneş gibi sıcacık gülümsemesine, ay gibi parlayan bakışlarına baktı, baktı, baktı…

Göz yaşları içinde bilgisayarı kapatırken saate göz attı. İki saat geçmişti; onunla iki muhteşem saat. Neredeyse bir yıldır yas tutuyordu. Her şeyin sonu olduğu gibi yas tutmanın da bir sonu olmalıydı. O son, bugün olmalıydı. Nişanlısını özlediği kadar ortak arkadaşlarını da özlemişti. Onlarla görüşmüyor olması durumu değiştirmemişti, değiştirmeyecekti. Diğer taraftan onlarla görüşmeye hazır değildi. Evet görüşmek istiyordu, evet onları çok özlemişti ama görüşmeye hazır değildi. Bunca zaman sonra nereden başlayacağını, ilk kimi arayacağını, ne söyleyeceğini bilemiyordu. Kendini tam anlamıyla boşlukta hissediyordu. Bunca zamandır neden görüşmediği sorusuna ne cevap verecekti bilemiyordu. Bildiği şey, yaralıydı ama yaralarını göstermek istemiyordu. Zindan adası adlı filmdeki başrol oyuncusu gibi hissediyordu kendini.

Yerinden kalktı ve kahve yapmak için mutfağa gitti. Ne zaman ikilemde kalsa kahve içerdi. Aslında üzüldüğunde, sevindiğinde, yemeği biraz fazla kaçırdığında, canı sıkıldığında, yorgun hissettiğinde hep kahve içerdi. Kahve onun için keyif demekti. Tam kahve kavanozunu eline almıştı ki, alacaklı gibi kapı çalınmaya başladı. Kapıyı açtığında gözyaşları içinde iş arkadaşı duruyordu. “O adamdan boşanıyorum” diyerek içeri girdi.

DEVAM EDECEK

Related posts

Leave a Comment